گام‌های آسمانی
گام‌های آسمانی.
دیگر کاری نیست که نکرده باشم. دری نیست که نزده باشم. دعایی نیست که نخوانده باشم. آدمی نیست که به او رو نزده باشم. هر امامزاده‌ای که می‌شناختم سر زدم، اما..
حالا گوشه حرم نشسته‌ام و دارم به مداح نگاه می‌کنم. دارد برای اما سجاد(ع) مداحی می‌کند و در رثایش شعر می‌خواند.
ناگهان شانه‌هایم به لرزه در می‌آیند. حدیثی را می‌شنوم. حدیثی که چه به موقع حال مجروحم را مرهم می‌شود. می‌بینم آن‌همه بی‌تابی و این در و آن در زدنم، آن‌همه گام‌هایی که برداشتم، این‌جا در سه مورد خلاصه شده:
«أَلْمُؤْمِنُ مِنْ دُعائِهِ عَلى ثَلاث: إِمّا أَنْ یُدَّخَرَ لَهُ وَ إِمّا أَنْ یُعَجَّلَ لَهُ وَ إِمّا أَنْ یُدْفِعَ عَنْهُ بَلاءً یُریدُ أَنْ یُصیبَهُ.»:
مؤمن از دعایش سه نتیجه مى گیرد:
1ـ یا برایش ذخیره گردد،
2ـ یا در دنیا برآورده شود،
3ـ یا بلایى را که خواست به او برسد، از او بگرداند.
انگار دلم آرام می‌شود. آب روی آتش که می‌گویند به گمانم همین باشد. همه من شده بود حاجت کوچکی که می‌خواستم و همه کارهایم شده این سه موردی که به اندازه همه دنیا می‌ارزد.
میلاد با سعادت سید‌الساجدین، امام زین‌العابدین(ع)، مبارک.
